Maleborduurstraat

De Maleborduurstraat was vóór 1300 onderdeel van een oude doorgaande oost-west-route vanaf de Horn naar de Kromme Rijn. Na de stadsstichting liep de straat in het westen dood op de stadsgracht en -muur. Een poort of brug lagen er niet, wel was er een muurtoren. Via de Veldpoort ging men de stad in en uit. Pas in 1968 werd door de aanleg van het Kostverlorenpad en een brug over de Lange Singel de oude pre-stedelijke verbinding voor fietsers en voetgangers hersteld.

De merkwaardige straatnaam dateert uit het laatste kwart van de 15de eeuw en het verhaal gaat dat het mogelijk een verbastering van de eigennaam van een bewoner, Maper Denijs geheten. Voor de naamgeving werd als aanduiding het straatje van de Markt naar de Achterstraat, of het straatje tussen De Leeuw en Alidt van Noord gebruikt. Vreemd is dat op de kadastrale kaarten van 1832 en 1906 de straat als Mermetierstraat vermeld staat.
Het korte straatje wordt op de noordoosthoek beheerst door de gepleisterde zijgevel van het grote pand Markt 11. De zuidelijke gevelwand bestaat uit vijf dwarsgeplaatste huizen van één en twee bouwlagen, waarin het 17de-eeuwse ongepleisterde huis Maleborduurstraat 7 domineert.

De zuidzijde


1	3-5	7	9	11