Maleborduurstraat 3-5, Wijk bij Duurstede

De oudste ons nu bekende vermelding is in 1576, wanneer Gijsbert van Cleeff als belending van het huidige nummer 7 vermeld wordt. Een paar jaar later neemt hij een hypotheek op het huis en in 1606 verkoopt hij het aan kapitein Roelof van Leeuwen, die vanaf 1609 ook het huis ernaast, op de hoek van de Volderstraat, in bezit heeft. In 1610 of 1611 is Roelof overleden waarna in 1619 zijn erfgenamen het huis aan lakenkoper Antonis Harmansz van Hagenouwen verkopen. Dit blijft tot zeker 1639 in zijn bezit maar in 1642 is het te zamen met Maleborduurstraat 7 in bezit van Dirck de Bie.

De erfgenamen van Dirck de Bie verkopen het in 1684 aan oud-schepen Peter Valck, die het een jaar later verkoopt aan Hendrik van Vhelen. Deze Hendrik van Vhelen heeft het op dezelfde dag doorverkocht aan Johan van Sterkenburgh. Na zijn overlijden hertrouwt zijn weduwe Margaretha Keppel met Adriaan van Son. In 1698 wordt deze Adriaan als buur aangemerkt maar het huis blijft eigendom van de erfgenamen van Johan van Sterkenburgh. Pas in 1711 verkoopt zijn zoon, ook Johan geheten, het aan Cornelis van Son, broer van Adriaan. Een tiental jaren later, in 1722, doet de familie Van Son het over aan apotheker Johan Jacobs Bomers. Zijn weduwe Maria Catharina Jekermans heeft het na zijn overlijden in bezit gekregen en daarna is het via een dochter Elisabeth uit haar eerste huwelijk met apotheker Joannes de Wijs, vererfd op de familie Begero. Louis Begero trouwde met deze Elisabeth. Na hun overlijden komt het in bezit van hun zoon Arnoldus. Als hij huwelijkse voorwaarden maakt brengt hij een apothekerswoning in. In 1764 doet hij het huis, nu vermeld als liggend aan de Markt, over aan zijn zus Ida Willemina, via haar voogd Johannis van Elst. Nog in 1790 wordt Ida Willemina Begero vermeld als eigenaar. Daarna is het een aantal jaar in bezit van de gemeente.

Vanaf 1793 staat Evert van Vulpen vermeld als eigenaar. Ook in 1795 wordt hij vermeld als eigenaar wanneer hij voor inkwartiering van soldaten moet zorgdragen. Op de lijst van huizen in 1812 staat ook Evert vermeld als eigenaar. Zowel in een notariële akte in 1822 als in de volkstelling van 1830 worden timmerman Evert van Vulpen en zijn vrouw Cornelia Schakel als bewoners opgetekend.

Ook bij de instelling van het kadaster in 1832 zijn deze panden samen met het naastliggende pand nog van dezelfde familie, namelijk Abraham en Jannetje van Vulpen, kinderen van Evert van Vulpen. In die tijd had de straat zoals op de kaartjes te zien is (soms) een andere naam: Mermetierstraat.

In 1835 wordt het huis aangekocht door schipper Jacobus de Bruin. Eigendomspapieren kunnen de verkopers niet overleggen maar ze zeggen ruim 30 jaar onafgebroken eigenaar geweest te zijn.Tijdens de volkstellingen van 1840 en 1850 worden hij, zijn vrouw Willemina van den Bogaard en hun zoon Willem als bewoners genoemd. Na het overlijden van Jacobus verkoopt Willemina het huis aan hun zoon Willem. Deze zoon, geboren in 1826, staat in 1890 als bewoner vermeld in het bevolkingsregister; zijn beroep is dan zaadhandelaar. Volgens het kadaster is hij net als zijn vader schipper. In 1895 wordt de volgende generatie van deze familie eigenaar, namelijk de koopman Arnold Anthon de Bruin. In 1902 vraagt deze A. de Bruijn als eigenaar van de drie woningen de sloop en herbouw van twee burgerwoningen aan naast het grote huis. De twee kleinere huizen (op de plaats van de huidige nummers 3 en 5) worden verkocht aan koffiehuishouder George Albertus Rietker.

© 2024 Ewab-applications, Hilversum

Bekijk hier de gedetailleerde bronbeschrijvingen betreffende dit huis.

Eigen foto
Foto uit 2017